Regen is van alle tijd. Hoe we met dit hemelwater afvoeren bij woningen is wel veranderd. Bij de eerste woningen was men al blij de regen buiten te houden en viel het water direct van het (vaak rieten) dak op de grond. De woningen stonden niet tegen elkaar maar verspreidt waardoor problemen met de buren ook niet aan de orde waren. Bij de vorming van de stad werd de ruimte schaarser en woningen dichter tegen elkaar gebouwd. Veel woningen hadden zogenaamde keuren uitgeschreven waarin de minimale afstand tussen de woningen werden bepaald. Deze lag meestal rond de 50 tot 80 centimeter. Aan beide zijde viel het water van de overstekende daken in deze zogenaamde osendrop. De osendroppen waren ook vaak ideaal voor toegang tot diverse sloppen die achter de rijkere huize lagen. In Nederland zijn ze nog wel af en toe te vinden maar de meeste zijn inmiddels dicht gemaakt en bij een van de woningen getrokken. In het buitenland zien we in veel steden nog een dergelijke osendrop zoals hier in de Elzas of in Denemarken.
